Mijn echtgenoot en werkgever dwingen me om mezelf te filmen nadat ik een weddenschap heb verloren

Ik bevond me in een precaire situatie toen mijn echtgenoot en werkgever een gewaagd filmpje van mezelf ontdekten dat ik per ongeluk op mijn telefoon had achtergelaten. In plaats van overstuur te zijn, vonden ze het amusant en sloten ze een deal met mij. Ze boden hun hulp aan bij het opruimen van mijn schuld als ik ermee instemde om explicietere inhoud te filmen voor hun kijkplezier. Hoe kon ik zo'n verleidelijk aanbod weigeren? Ondanks dat ik me wat ongemakkelijk voelde, verplichtte ik me, wetende dat dit de enige manier was om mijn financiële problemen op te lossen. Naarmate de dagen verstreken werden de taken gewaagder, de grenzen van mijn comfortzone verleggend. Ik bevond me op een vreemd limbo, oscillerend tussen wrijving en opwinding. De genotslijn tussen vernedering en vernedering, in een staat van waasting achterlatend. Toch bleef de verwarring van schuld en verdorvenheid me weerstaan. Dit was een spel van machteloosheid en machteloosheid.