üvey annem gidiyor, beni evde yalnız bırakıp

Evin tamamı kendime aitti, sadece ben ve üvey annemlerin yokluğu.Garip bir duyguydu, heyecan ve endişe karışımı.Ne işler çevirdiğini, benden ne sırlar saklıyor olabileceğini merak etmeden edemedim.Onun gezip tozması, beni izlemesi düşüncesi, omurgamdan aşağı titreme gönderdi.Yalnız olduğumu biliyordum, ama bir şekilde evin boşluğu bu gerçeği daha da büyütecek gibiydi.Kendi düşüncelerimle, kendi arzularımla ve bunları yerine getirecek tek kişinin ben olduğumun farkına varmamla kalmıştım.Ve böylece, kendi arzularıma teslim olmama izin verdim, fantazilerimin devralmasına izin verdim.Orada kendi ihtiyaçlarımı karşılayacak tek kişi bendim ve bunu yapmaktan çekinmedim.Beni yakalayan üveyn annemin onaylamaması düşüncesi, deneyimi sadece daha heyecanlı hale getirdi.Yalnızım, ama artık yalnız değildim.